การกลับบ้านเกิดสำหรับฉันคือส่วนหนึ่งของการเดินทางซาวน่า กลับบ้านเกิด 4 วันหมายความว่าสามารถไปซาวน่าที่แตกต่างจากปกติอย่างน้อย 3 ครั้งขึ้นไป หลังจากกำหนดตารางกลับบ้านแล้วก็เริ่มสืบค้นว่าจะไปซาวน่าไหน ขณะสืบค้นสถานที่ในจังหวัดโคจิตามใจชอบ ค้นพบ 'โทซะ โมจิซึกิ ออนเซ็น ฮิเมะวากาโกะโนะยุ' ว่ามีบ่อน้ำร้อนกลางแจ้งที่ใหญ่ที่สุดในจังหวัด ออนเซ็นน้ำพุธรรมชาติไหลตรง บ่อคาร์บอเนต ซาวน่า บ่อน้ำเย็น 15°C และสถานที่ก็ใหม่ด้วย นี่ต้องไป โชคดีที่ฉันเป็นคนว่าง แม้จะกลับบ้าน 4 วัน แต่ก็ไม่มีแผนพิเศษที่จะพบใคร ดังนั้นถ้าเจอสถานที่ที่อยากไปก็สามารถไปได้ทันที ค่อนข้างพอใจกับชีวิตที่มีอิสระแบบนี้ วันแรกที่กลับบ้าน ขับรถจากบ้านไปยังเมืองโคจิในครั้งเดียว เพราะเป็นเช้าวันธรรมดา ทางด่วนก็ว่าง ไม่ได้หลงทางพิเศษก็มาถึงสถานที่ ภายนอกดูเหมือนโรงแรมญี่ปุ่น เข้าร้านและทำเรื่องรับรอง เพราะเป็นสถานที่ที่มาครั้งแรก จึงตัดสินใจสำรวจก่อนไปห้องอาบน้ำใหญ่ ห้องที่อ่านการ์ตูนได้ ร้านอาหาร ห้องดูแลร่างกาย·ขัดผิว ห้องอาบน้ำแร่สำหรับผู้หญิงเท่านั้น ดูเหมือนจะค่อนข้างครบครัน ตอนนั้นรู้สึกว่า 'เป็นสถานที่ที่ดีนะ' ทันทีที่เข้าห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า กลิ่นที่ไม่พึงประสงค์กระตุ้นโพรงจมูกของฉัน กลิ่นอะไร กลิ่นเท้า 'oh shit...' มาร้านตอนเช้า และยังไม่ผ่านไปนานนับจากเริ่มเปิดทำการวันนี้ ก็หมายความว่าเป็นกลิ่นที่สะสมหรือ เพราะไม่ใช่สถานการณ์ที่จะอาบน้ำ จึงตรวจสอบเว็บไซต์รีวิว ปรากฏว่าผู้ใช้ที่ใช้สถานที่ในวันอื่นก็โพสต์ว่า 'ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้ามีกลิ่น' ก็หมายความว่าไม่ใช่แค่วันที่ฉันมาเยือนเท่านั้นที่มีกลิ่น แต่มีกลิ่นเป็นประจำ กลิ่นของห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าเกิดจากเชื้อราเท้าของผู้ใช้+การทำความสะอาด·การระบายอากาศไม่เพียงพอ แม้จะทำความสะอาดอยู่ แต่ต้องชี้ให้เห็นว่าการระบายอากาศและการฆ่าเชื้อไม่เพียงพอ วันอื่นอาจไม่มีกลิ่น แต่สำหรับผู้ใช้ที่มาจากที่ไกล ถ้าวันนั้นมีกลิ่น สถานที่นั้นก็มีกลิ่น รู้สึกผิดหวังเล็กน้อย ตั้งสติใหม่และตัดสินใจอาบน้ำ กลั้นหายใจขณะถอดเสื้อผ้า มีพื้นที่เล็กๆ ที่สามารถเช็ดตัวเปียกได้ระหว่างห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าและห้องอาบน้ำ ทันทีที่เข้าไปที่นั่นก็สูดลมหายใจ ปรากฏว่าที่นั่นก็มีกลิ่น 'oh fuck...' ตั้งสติใหม่อีกครั้งและทำความสะอาดร่างกาย แช่บ่อคาร์บอเนต หลังจากนั้นทำซาวน่าและบ่อน้ำเย็นซ้ำ 3 รอบ แต่ไม่สามารถรู้สึกถึงความสุขที่ถูกห่อหุ้มแบบปกติได้ เพราะถูกกลิ่นห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าทำให้หมดกำลังใจ และเวลากลับก็ต้องกลับไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าที่มีกลิ่นอีก เพราะอยากลดเวลาอยู่ในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าให้มากที่สุด จึงเช็ดตัวให้สะอาดในห้องอาบน้ำ กลั้นหายใจและมุ่งหน้าไปห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เปลี่ยนเสื้อผ้าด้วยความเร็วแสงและออกจากห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เมื่อทำการเดินทางซาวน่าก็มีวันแบบนี้ ไม่ได้สามารถสัมผัสตามภาพลักษณ์ของตัวเองเสมอไป ครั้งนี้เกิดปัญหากลิ่น แต่ก็มีเวลาที่จังหวะถูกรบกวนโดยลูกค้าที่พูดเสียงดังในห้องซาวน่า หรือมีเวลาที่เด็กๆ ว่ายน้ำอยู่จึงเข้าบ่อน้ำเย็นไม่ได้ ฉันคิดว่ารวมถึงสิ่งเหล่านั้นก็เป็นการเดินทางซาวน่า คืนนี้อาจจะได้พบกับสถานที่ที่ยอดเยี่ยมอีก ขณะคิดถึงการเดินทางครั้งต่อไปขับรถไปยังบ้านเกิด