การเดินทางแสวงบุญซาวน่าของผม ในที่สุดก็เริ่มเห็นปลายทางแล้ว จุดหมายปลายทางวันสุดท้าย คือดินแดนศักดิ์สิทธิ์แห่งซาวน่าในเมืองนาโกยา ‘เวลล์บี สาเอะ’ คนรักซาวน่าในญี่ปุ่นคงเคยได้ยินชื่อนี้อย่างน้อยหนึ่งครั้ง ว่ากันว่าเป็นประสบการณ์ซาวน่าที่ใกล้เคียงกับของฟินแลนด์มากที่สุด ผมขึ้นชินคันเซ็นจากสถานีชิซูโอกะมุ่งหน้าสู่นาโกยา ประมาณหนึ่งชั่วโมงต่อมา ผมก็มาถึงสถานีนาโกยา นักท่องเที่ยวทั่วไปคงทึ่งกับย่านเมืองรอบสถานี มุ่งหน้าไปยังจุดถ่ายรูปลงอินสตาแกรม หรือไม่ก็ไปกินมิโสะคัตสึหรือฮิตสึมาบุชิ แต่ผมไม่ใช่แบบนั้น พอมาถึงก็ขึ้นแท็กซี่ทันทีแล้วบอกปลายทาง “ไปเวลล์บี สาเอะครับ” คนขับชวนคุย “คุณดูท่าจะชอบซาวน่านะ” ผมก็อวดนิดๆ “ใช่ครับ ชอบมาก ตอนนี้กำลังทัวร์ซาวน่า ไปโคเบะซาวน่า โอกาคิซาวน่า แล้วก็ซาวน่าชิคิจิมาแล้ว” แต่คนขับตอบแผ่วๆ ว่า “อ้อ เหรอครับ ดีจังเลยนะ” ดูท่าว่าจะไม่รู้จัก ผมนึกว่าเป็นสหายซาวน่าเสียอีก… ผ่านไปราวสิบก็นาที แท็กซี่ก็มาส่งที่เวลล์บี สาเอะ หน้าตาอาคารและทางเข้าตรงกับที่เห็นในซีรีส์ ‘ซะโด’ เป๊ะ ผมตื่นเต้นจนเผลอถ่ายรูปด้านหน้าไว้ เสร็จขั้นตอนเช็คอินแล้วก็ตรงไปห้องล็อกเกอร์ ถอดผ้าแป๊บเดียว แล้วมุ่งหน้าไปยังโซนอาบน้ำ ผมยืนอยู่หน้าประตู เบื้องหลังประตูคือโลกของฟินแลนด์ ผมหายใจลึกๆ เพื่อกดความตื่นเต้น แล้วเปิดประตูเข้าไป ด้านขวาเป็นซาวน่าหลัก ด้านซ้ายเป็นสระน้ำเย็น 12°C เดินไปอีกนิดสายตาก็สะดุด สิ่งที่อยู่หลัง ‘ซาวน่าป่า’ คือป่าฟินแลนด์จริงๆ ในห้องที่แสงไฟสลัวๆ นั้น มี ‘ป่า’ ที่ตกแต่งด้วยต้นเบิร์ชและวิฮตา จัดวางเก้าอี้เอนนอนหลายตัวให้พักผ่อนรับอากาศภายใน กลิ่นป่าลอยอวล แม้ยังไม่ได้เข้าไปในซาวน่า แต่รู้สึกเหมือนจะ ‘โทะโทะโนะอุ’ อยู่แล้ว ผมตั้งสติ ชำระล้างร่างกาย แล้วตัดสินใจเริ่มที่ซาวน่าป่าก่อน แสงจากหน้าต่างบานเล็กส่องเข้ามาเพียงเล็กน้อย แสงไฟก็ถูกหรี่ไว้ให้ต่ำ แน่นอนว่าไม่มีทีวีหรือเพลงประกอบ นี่คือพื้นที่ที่ได้เผชิญหน้ากับตัวเองอย่างแท้จริง และโชคดีที่เวลาไปตรงกับช่วงแขกเช็คเอาต์ ผมเลยใช้ซาวน่าป่าได้แบบเหมือนส่วนตัว ในห้องสุดยอดนี้ มีเพียงผมคนเดียว ผมหลับตาและหันความสนใจไปยังภายในร่างกาย ความร้อนอ่อนโยนและสบายตัว ไม่นานเหงื่อก็ผุดขึ้น อัตราการเต้นหัวใจสูงขึ้น ผมจึงทำเซลฟ์โลอูลю ราดน้ำลงบนหินซาวน่า ไอน้ำพวยพุ่ง ความชื้นพุ่งสูงทันที เหงื่อไหลพราก ร้อนเอาการแต่ก็สบาย ผมเชื่อว่า ‘ซาวน่านุ่มละมุน’ ที่ยังรู้สึกสุขท่ามกลางความร้อน นั่นแหละคือซาวน่าที่ดี ถึงขีดจำกัดแล้ว ผมพุ่งตรงไปยังสระน้ำเย็น 12°C เย็นจัดจนชา ร่างกายที่ร้อนจากซาวน่าป่าเย็นลงฉับพลัน หลังจากสนุกกับสระเย็น ก็ถึงเวลา ‘จัดระเบียบ’ ร่างกายในป่าฟินแลนด์ ผมนอนเอนบนเก้าอี้ในพื้นที่ที่อบอวลด้วยกลิ่นวิฮตาและเบิร์ช จดจ่อกับจังหวะหัวใจและสัมผัสบนผิวหนัง แล้วช่วงเวลาสุขล้ำก็มาเยือน ขณะดื่มด่ำกลิ่นป่า ผมย้อนนึกถึงทริปแสวงบุญซาวน่าครั้งนี้ และรู้สึกเป็นสุขยิ่งขึ้น สมบูรณ์แบบไปหมด แต่เพิ่งเซ็ตแรกเอง ผมยังอยากลองซาวน่าอื่นต่อ เซ็ตที่สอง ผมย้ายไปยังซาวน่าหลัก เตาซาวน่าขนาดมหึมา น่าจะสั่งทำ ถ้าทำออฟกุสด้วยเจ้าตัวนี้คงได้คลื่นความร้อนที่ชื่นใจแน่ ซาวน่าหลักของเวลล์บี สาเอะมีโซนให้นอนอบซาวน่าได้ ผมย้ายไปตรงนั้น อีกครั้งที่เหมือนได้ใช้แบบส่วนตัว ผมนอนราบเหมือนอาบหินร้อน แล้วเพลิดเพลินกับซาวน่าในสภาวะผ่อนคลาย โดยปกติผมนั่งตลอดจึงรู้สึกแปลกใหม่ ความร้อนกระจายอย่างเท่าเทียมไปทั่วร่าง บางทีเพราะความร้อน ‘อ่อนนุ่ม’ ผมจึงผ่อนคลายได้แม้อยู่ท่ามกลางความร้อน เซ็ตที่สอง ผมแช่น้ำเย็น 12°C อีกครั้ง แล้วกลับไปผ่อนคลายในป่าฟินแลนด์ เซ็ตแรกผมยังไม่ทันสังเกต แต่เสียงนกร้องคลอเป็นแบ็กกราวนด์นั้นช่างไพเราะ บรรยากาศป่าฟินแลนด์ที่จำลองขึ้น กลิ่น และเสียง ช่วยลับคมประสาทสัมผัสทั้งห้า นี่อาจเป็นซาวน่าที่สบายที่สุดเท่าที่เคยเจอ ผมดีใจที่ปิดท้ายทริปที่เวลล์บี สาเอะ เซ็ตที่สาม ผมย้อนกลับไปซาวน่าป่า ทำเซลฟ์โลอูลю แล้วนั่งสมาธิในความเงียบ อัตราการเต้นหัวใจยังคงสูงขึ้น ผมกำลังจะไปสระน้ำเย็น แต่ดันไปสะดุดตากับ ‘ไอซ์ซาวน่า & สระน้ำเย็น’ ที่ข้างๆ ห้องนี้อุณหภูมิ –25°C ส่วนน้ำ 0°C บ้าคลั่งสุดๆ เขาว่าเป็นการจำลองสภาพแวดล้อมฟินแลนด์ของจริง ผมลังเล แต่ที่ญี่ปุ่นน่าจะมีแค่เวลล์บี สาเอะเท่านั้นที่ได้สัมผัสแบบนี้ ผมรวบรวมความกล้าแล้วเข้าไป สรุปคือ ห้าวินาทีก็ออกมา ความหนาวเล่นงานจนสะท้าน แค่จุ่มเท้าในน้ำ 0°C ก็เหมือนร่างกายทั้งตัวจะกลายเป็นน้ำแข็ง นี่แหละหรือฟินแลนด์ของจริง… ผมใฝ่ฝันอยากไปสัมผัสซาวน่าที่ฟินแลนด์สักวัน แต่กระโดดลงทะเลสาบ 0°C หลังซาวน่า อาจจะเกินกำลังไปหน่อย ครบสามเซ็ตแล้ว ผมพึงพอใจมากกับประสบการณ์ซาวน่าอันไม่เคยพบมาก่อน จบภารกิจซาวน่าที่เวลล์บี สาเอะ หากมีเวลาอยากพักแคปซูลของที่นี่ แล้วพรุ่งนี้ไป ‘เวลล์บี อิมาอิเคะ’ ต่อ… แต่พรุ่งนี้ต้องทำงาน จึงต้องกลับ อย่างน้อยก่อนกลับขอกิน ‘ข้าวหลังซาวน่าชั้นยอด’ สักมื้อ ผมเลยเลือกไปร้านตำนานต้นกำเนิดมิโสะคัตสึ ‘อาจิโดะโกะโระ คาโนะ’

มิโสะคัตสึของ ‘อาจิโดะโกะโระ คาโนะ’ อร่อยล้ำ โปรดดูภาพด้านขวา ของที่วางอยู่ด้านบนคือมิโสะคัตสึ หมูทอดชิ้นหนามหาศาลชุ่มด้วยซอสมิโสะ ด้วยความที่เพิ่งออกจากซาวน่า พอคำแรกหลุดออกมาก็เผลอพึมพำว่า “อร่อยเกินไปแล้ว” นี่แหละคือรสชาติถิ่นกำเนิดของมิโสะคัตสึ… ได้สัมผัสซาวน่าสุดยอดที่เวลล์บี สาเอะ และลิ้มลองเมนูท้องถิ่นมิโสะคัตสึ เพียงไม่กี่ชั่วโมงก็รู้สึกเหมือนชนะเลิศ ผมนั่งแท็กซี่จากสาเอะไปสถานีนาโกยา ซื้อตั๋วชินคันเซ็นไปชินโคเบะ ปลายทางของการเดินทางช่างหวานขมปนกัน ไม่อยากกลับเลย ถึงชินโคเบะแล้วอยากเริ่มต้นทริปใหม่จากโคเบะซาวน่า พักที่นั่น ไปโอกาคิซาวน่า ไปซาวน่าชิคิจิ ไป Mount Fuji Natural Water SPA Sauna Taka-no-Yu แวะ Suruga Health Land แล้วปิดทริปที่เวลล์บี สาเอะ อาจไม่มีวันได้เดิน ‘เส้นทางทองคำ’ แบบนี้อีก แต่ตราบใดที่ผมยังเป็นคนรักซาวน่า ผมก็จะได้กลับมาอีก และในญี่ปุ่นยังมีซาวน่าดีๆ อีกมาก ผมไม่รู้ว่าชีวิตจะยืนยาวแค่ไหน แต่ตราบเท่าที่มีลมหายใจ อยากไปเยือนซาวน่าหลากหลาย สั่งสมประสบการณ์ครั้งหนึ่งในชีวิต แล้วจากไปอย่างมีความสุข พร้อมรำลึกว่า “ซาวน่านั้นช่างยอดเยี่ยมจริงๆ” บนรถไฟจากนาโกยาสู่ชินโคเบะ ผมก็เริ่มค้นหาจุดหมายถัดไปแล้ว คงไม่พ้นว่า สัปดาห์หน้าผมก็คงออกเดินทางซาวน่าอีกครั้ง