พอเห็นคำว่า ‘บ่อน้ำเย็นใช้น้ำบาดาล’ ผมก็เกิดแรงกระตุ้นอยากไปเดี๋ยวนั้นทันที เพราะบ่อน้ำเย็นที่ใช้น้ำบาดาลให้ความรู้สึกดีเหลือเชื่อ จากประสบการณ์ที่ผ่านมา ผมรู้สึกเช่นนั้นเสมอ คืนที่สองของการพักในวาคายามะ ผมตัดสินใจไป ‘Kofukuyu’ ที่มีบ่อน้ำเย็นน้ำบาดาลแบบไหลผ่าน เวลาประมาณ 16:00 เช็กอินโรงแรมใกล้ทางออกทิศตะวันออกของสถานีวาคายามะ พอมีเวลาว่าง จึงเขียนบล็อกในห้อง พอเสร็จเวลาก็ล่วงเป็น 18:00 พอดี จังหวะเหมาะสำหรับซาวนา เข้าซาวนา กินข้าวหลังซาวนา แล้วหลับยาวถึงเช้า ผมเผลอคิดเอาว่าคืนนี้จะต้องแฮปปี้แน่ ทั้งที่ความสุขนั้น ไม่ใช่สิ่งที่สร้างขึ้นได้ด้วยตัวคนเดียว ออกจากโรงแรม ขับรถไปไม่นาน ก็จอดที่ลานจอดเฉพาะของร้าน จะว่าไป รถที่จอดอยู่ก็ใช่ว่าดู ‘สุภาพเรียบร้อย’ สักเท่าไร อัลฟาร์ดที่กดช่วงล่างจนเตี้ยติดพื้น คราวน์ที่ดัดล้อให้เอียงเข้าเป็นรูปตัววี และเคคาร์สภาพช้ำบุบเป็นจุด ๆ—รถที่คนทั่วไปมักโยงกับคำว่า ‘ย่านไม่น่าไว้ใจ’ เรียงรายอยู่ คิดว่าพวกเจ้าของรถเหล่านี้กำลังอาบน้ำอยู่ด้านใน ก็รู้สึกหวั่นอยู่บ้าง แต่ตัดใจว่าจะลองเข้าไปอาบให้รู้เรื่อง เดินไปไม่นานก็เห็นป้าย ‘Kofukuyu’ เข้าไปด้านใน เก็บรองเท้าในตู้ ลองซื้อตั๋วจากเครื่องขายอัตโนมัติ ก็เห็นป้ายเสีย ต้องจ่ายเงินกับ ‘บันได’ (พนักงานรับรองของเซ็นโตะ) โดยตรง เปิดประตูฝ่ายชาย แล้วจ่ายค่าอาบและค่าเช่าผ้าขนหนู่ให้บันได บรรยากาศของคนในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าก็ใช่ว่าจะทำให้วางใจได้ จะเรียกว่าโผงผางก็คงได้ ประมาณนั้น ผมก็ถอดเสื้อผ้าอย่างรวดเร็วแล้วเข้าห้องอาบน้ำ ชั่วพริบตานั้นเอง ผมอยากกลับบ้านขึ้นมาทันที มีผู้ชายสักเต็มตัวอยู่หลายคน พวกเขาคุยเสียงดัง ทำให้บรรยากาศเหมือนถูกครอบงำ ไม่อยากแม้แต่จะมองหาทิศทางการเดินในห้องน้ำ เลี่ยงไม่สบตา แล้วไปยังจุดล้างเนื้อตัว อาบน้ำแบบจำใจ ตอนนั้นผมเลิกสนใจบ่อน้ำเย็นน้ำบาดาลไปแล้ว ความกลัวชนะ และนี่ไม่ใช่บรรยากาศที่ทำให้ผ่อนคลาย ลองลงแช่อ่างน้ำร้อนดูก็ยังไม่สงบใจ จะไปซาวนาดีกว่า อย่างน้อยก็ไม่ต้องอยู่ในสายตาพวกเขา คิดดังนั้นจึงเดินไปที่ห้องซาวนา แง้มดูข้างใน ซาวนาห้องเล็กความจุ 4 คน ถูกนั่งแน่นครบ 4 คน ช่วงเวลาแบบนี้ อะไรก็ไม่เข้าข้างเรา แรงจูงใจจะเข้าซาวนาก็หายไป อย่างน้อยขอชิมบ่อน้ำเย็นแล้วกลับก็ยังดี คิดดังนั้น ผมลงบ่อน้ำเย็นทั้งที่ร่างกายยังไม่ร้อนเท่าไร น้ำอุ่นจัด อุณหภูมิน่าจะเกิน 20 °C ต่อให้เป็นน้ำบาดาลแบบไหลผ่าน ก็ไม่อาจให้ความสดชื่นได้ในอุณหภูมิแบบนี้ กะจะอยู่นานสักหน่อย แต่มีคนหนึ่งออกมาจากห้องซาวนา ทั้งที่ผมยังอยู่ในบ่อ เขาก็กระโจนลงมาอย่างแรง ขอเถอะนะ ผมจึงรีบขึ้นจากบ่อ ไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อผ้า เช็ดตัว แล้วออกจากเซ็นโตะ เวลาที่อยู่ทั้งหมดมีเพียง 15 นาที เพื่อจะได้ประสบการณ์ซาวนาดี ๆ กลุ่มลูกค้าที่ใช้สถานที่นั้นสำคัญมาก ตอนไป ‘Sauna Shikiji’ ที่ถูกเรียกว่าเป็นดินแดนศักดิ์สิทธิ์ของซาวนา ผมได้อ่านหนังสือรวมเรื่องราวของที่นั่น (‘Sauna Shikiji’ โดย Mikie Sasano) ซึ่งเล่าเหตุการณ์กว่าจะมาเป็น ‘Sauna Shikiji’ ในปัจจุบัน เดิมทีที่นี่เปิดในชื่อ ‘Healthy Sauna Takamatsu’ ต่อมาเจ้าของคนปัจจุบันซึ่งเป็นลูกค้าขาประจำได้เข้ามาบริหาร และเปลี่ยนชื่อเป็น ‘Sauna Shikiji’ พร้อมกันนั้นก็ทุ่มแรงมากในการ ‘เปลี่ยนกลุ่มลูกค้า’ สำหรับลูกค้าที่สักเต็มตัวหรือมารยาทแย่ พวกเขากล้าบอกว่า ‘ค่าเข้าไม่ต้องแล้วครับ แต่ขอความกรุณาอย่ามาอีก’ ทำให้กลุ่มลูกค้าดีขึ้น จนตอนนี้ผู้คนจากทั่วประเทศแวะเวียนมา สถานที่ที่อยู่สบาย ย่อมมีลูกค้าที่ดี—น่าจะจริงแท้แน่นอน ผมสัมผัสได้เช่นเดียวกันตอนที่ไป ‘Ogaki Sauna’ ในจังหวัดกิฟุ ผมไม่ได้มีอคติกับคนสักนะ ในต่างประเทศถือเป็นเรื่องปกติ ชาวต่างชาติอาจจะคิดว่า ‘มีปัญหาอะไรหรือ?’ แต่ในญี่ปุ่นมันต่างออกไปเล็กน้อย มักให้ภาพลักษณ์ว่า ‘น่ากลัว’ ถ้าเป็นลายเล็ก ๆ ผมไม่ติดใจอะไร แต่ถ้าสักทั้งตัว ความเป็นไปได้ที่จะเกี่ยวข้องกับกลุ่มนอกกฎหมายก็สูงมาก เมื่อตัวเองอยู่ในสภาวะหวาดกลัว ยังไงก็ไม่อาจปล่อยวางกายใจให้ผ่อนคลายได้ ผมกลับไปที่ลานจอดรถ ขึ้นรถ ตั้งใจไว้ว่าวันนี้จะไม่จบแบบนี้ ตามกฎ ‘จุดพีก-ตอนจบ’ ถ้าตอนจบของวันเป็นลบ ทั้งวันนั้นก็จะถูกจดจำว่าเป็นวันแย่ ๆ ผมเปิด Google Maps ดูว่ามีสถานที่ที่กดเป็นรายการโปรดไว้แถว ๆ นี้ไหม ปรากฏว่ามีซูเปอร์เซ็นโตะชื่อ ‘Fukurou-no-Yu’ อยู่ห่างไปโดยรถประมาณ 5 นาที ผมจำได้จากแมกกาซีนที่เคยอ่านซึ่งรวบรวมซูเปอร์เซ็นโตะในคันไซ ถ้าเป็นที่นั่น น่าจะได้ผ่อนคลายและ ‘โทโตโนะอุ’ อย่างแน่นอน แล้วปลายทางถัดไปของผมก็ถูกกำหนด ตลอดชีวิตที่ผ่านมา ผมไม่เคยย้ายสถานที่ระหว่างเซ็ตที่หนึ่งกับเซ็ตที่สองเลย แต่ครั้งนี้จำเป็นต้องทำ จะให้จบลงแบบนี้ไม่ได้ โปรดติดตามตอนต่อไป